Rush hour, punuan ang mga jeep, nag-uunahan ang mga pasaherong gustong-gusto ng makauwi. Isang malaking pagsubok ang makakuha ng jeep na masasakyan. Nanlalata na'ko ng makasakay ako ng jeep pa Avenida. Ang sarap ng pakiramdam ng makaupo na. Lumuwag ang jeep paglipas ng ilang kanto, may bumabang mga estudyante, nakahinga ako ng maluwag, naka-upo akong mabuti.
Ngunit, subalit, datapwa't sumakay ang isang yayamaning babae na, pakiware ko ba'y modelo ng christmas tree sa dami ng abubot sa katawan. Isiniksik ang malaki nyang balakang katabi ko, di nya siguro napansin na maluwag sa kabila. Papatawarin ko na sana si dumbo nang bigla syang tumagilid, nilapag ang malaking shoulder bag sa hita nya at nagkakakalkal ng mga kayamanan. Hala! Di ba naiisip ni ateng na makipot na ang jeep at nakakatama na yung malaposte nyang braso? Di pa nakuntento, nagreklamo pa na masikip at mainit. Hala! Ang sarap batukan ni ate, habang napipitpit ako na parang lata ng sardinas, sya naman panay ang hanap ng kumportableng pwesto.
May mga tao lang talagang insensitive sa isip isip ko. Sarili lang ang iniisip. Nag-iinarte ayaw naman gumastos para naman sana naging kumportable. Parang Pilipinas lang, ang daming reklamo pero sunod naman ng sunod sa sistema.
No comments:
Post a Comment